FARO

December 2013

De associatie met de Algarve is vooral zon, zee en strand. Van de vele toeristen die jaarlijks landen op Faro gaan de meesten direkt door naar hun eindbestemming in de bekende badplaatsen. Onterecht, want er is veel meer te vinden in deze zuidelijke Portugese provincie. Faro is de moeite waard met zijn historische hart, de gezelligheid van een universiteitsstad en het natuurgebied Parque Natural da Ria Formosa.
Voor mij reden genoeg om juist eens een weekendje in deze stad te verblijven en rustig te genieten van het winterzonnetje in december 2013. In deze 'zoom van Portugal' staat de zon even hoog aan de hemel als bijvoorbeeld in Teheran en het is heerlijk om de donkere dagen in Nederland even te doorbreken onder de blauwe lucht hier.

Het Praca de Dom Francisco Gomes is een plein aan de binnenhaven, beplant met palmen en jacarandaboompjes. Op het plein staat een hoge obelisk ter ere van de zeelieden van stad. In de lantaarnpaal hoog boven het plein en het verkeer heeft een ooievaarstel hun ideale onderkomen gebouwd.
Opmerkelijk zijn de brede Avenida da Republica en de aardige jardim Manu el Bivar.

 Bij het plein staat de Arco da Vila, de in 1812 gebouwde stadspoort die de entree vormt naar de Vila Adentro. Als je onder de stadspoort door loopt, zie je aan de rechterkant op het hek nog een uniek restant van de Moorse muren waarop diverse ooievaars nestelen. 
Even verderop in de oude stad komen de smalle straatjes uit bij de catedral da sé, de plompe vierkante toren biedt wederom een goed fundement voor het onderkomen van een ooievaarsgezin.

Mijn hotel ligt om de hoek bij de Igreja do Carmo, aan een plein omzoomd met camelia's. Het barok bouwerk valt op in het stadsbeeld van Faro door haar dubbele torens. Het is een rijk gedecoreerde kerk die schittert van het goud. 
Maar de lugubere beenderenkapel chter de Igreja do Carmo is wel het meest verrassendst. Door de sacristie kom ik in een binnentuin die toegang biedt aan de capela dos Ossos. Boven de deur staat: 'stop hier en besef dat ook u in stof opgaat'.
Binnen staren de schedels van duizend monniken je aan. Kunstig gemetseld in de wanden en het gewelfde plavond die volledig bedekt zijn met menselijke schedels en beenderen. In 1816 werden alle monniken opgegraven om deze bizarre decoratie te realiseren. Op die manier wilde men de overledene doen herleven, net als in de catcomben van Palermo. Dit is het toppunt van vergankelijkheid en recycling.
Gevoelige zielen kunnen zich hier beter onthouden.

 De hoofdstad van de Algarve ligt verscholen achter Parque Natural da Ria Formosa. Tijdenjs de landing op Faro was de specifieke ligging van de stad midden in een lagunegebied mooi te zien. Lagunes zijn delen van de zee die geheel of gedeeltelijk door een wal worden afgesloten. Hierin liggen ook zoutpannen (salinas) Het lagunegebied is tegenwoordig beschermd natuurgebied.
Naast de lagunes bestaat het uit moerasgebied en de eilandjes Ilha de Farol, Ilha culatra en Ilha de Deserta.

TAVIRA 

Op het treinstation van Faro pak ik de trein naar Tavira, dat ligt op de lijn Lagos- Vila Real de Santo Antonio aan de Spaanse grens. Het is een prachtige treinrit, het eerste stuk gaat dwars door het natuurgebied Parque natural de Ria Formosa. 
Tavira is een zeer charmante stad met veel historie waar het trots op is. De stad wordt ook wel 'de konigin' van de Algarve gnoemd. Karakteristiek zijn de hoeveelheid kerken en bruggen in dit stadje. Ooit waren er wel 60 kerken, nu staan er nog 33. Om de rive esquerda (linkeroever) met de andere kiant rive direita, te verbinden zijn er tal van bruggen gebouwd die het stadsbeeld bepalen. De bekenste brug is de Ponte Romana over de rivier Sequa, die een Romeinse fundering heeft, maar is afgebouwd in de middeleeuwen.

De Moorse overheersing heeft zijn sporen nagelaten in de architectuur van deze stad. Vandaag de dag zie je nog steeds de witgekalkte huizen, opengewerkte deuren en schoorstenen die zo typerend zijn.