RHODOS & SYMI

 

Vanwege het slechte voorsjaarweer in Nederland, willen we na ons kort bezoekje aan Griekenland enkele weken geleden, in juni 2015 nog een keer richting de zonnige Griekse eilanden.

Als een leuke aanbieding voor Rhodos ons pad kruist zitten we een paar dagen later weer in het vliegtuig om de toerist uit te gaan hangen. Hopelijk valt het zo in het voorseizoen nog mee met de drukte en kunnen we weer redelijk ongestoord voordat de massa gaat komen, van de voorjaarszon, moussakka en glaasje retsina gaan genieten.

 

RHODOS STAD

Rhodos is het grootste en hoofdeiland van de Dodekanesos en was in de Romeinse en Byzantijnse tijd een belangrijk centrum. En dat is nog te zien, Rhodos stad wordt nog altijd gedomineerd door de ommuurde stad van de ridders.

Tegenwoordig is het de stad van de toeristenmassa's, de onbetwiste trekpleister van het eiland. In de haven liggen enkele grote cruiseschepen en welke  van de elf poorten je ook neemt om de oude stad binnen te gaan, je loopt over de koppen van de toeristen. Het is nu in het voorseizoen al aansluiten in rijen van de bruinverbrande vakantiegangers en overal waar je kijkt souvenirshops, terrassen, bars en restaurantjes. Je zou bijna vergeten waar je bent, je hoort meer Nederlands, Engels en Russisch spreken dan Grieks. Neem de tijd om te verdwalen in de labyrintische steegjes tussen de historische bouwwerken; dit gebied is tot cultureel werelderfgoed benoemd door Unesco.

Maar de oude stad is niet alleen een openluchtmuseum. Als je wat verder door loopt zijn er ook nog straatjes te vinden waar het rustiger is. Hier zijn de huizen niet over-gerestaureerd en soms zelfs behoorlijk vervallen en hangt er toch een sfeer van een stil volksbuurtje. Er wonen nog enkele duizenden vaste bewoners, die vegen de trappen en drinken Griekse koffie op de stoep, de was hangt aan de lijn te wapperen en de kinderen spelen in de steegjes. 

 

.

.

.

De middeleeuwse citadel, die wordt gedomineerd door het paleis van de grootmeesters, is omringd door grachten en stadsmuren van 4km lang. Elf poorten geven toegang tot de oude stad, die verdeeld is in een ridderwijk en een deel waar de rest van de bevolking woonde. Behalve Grieken ook Joden en Turken.  

Bij het paleis van de Grootmeesters kun je voor 2 euro kaartjes kopen die toegang geven tot een wandeling over de imposante stadsmuur.

Het is een van Europa's best bewaarde vestingswerken uit de middeleeuwen.

 

.

.

 

LINDOS

Antieke tempelresten en ruines uit de middeleeuwen liggen op de top van de heuvel met uitzicht over de smalle straatjes en witgekalkte huizen van Lindos. De inwoners zagen duizenden jaren geleden al het voordeel van de combinatie van een beschutte natuurhaven en strategische heuvelrug.

Nu is ook dit plaatsje uitgegroeid tot een drukke topattractie die populair is voor excursies en dagjesmensen. Ze stromen door de stadspoort de smalle steegjes met mozaïeken en trapstraatjes binnen. De straten zijn autovrij en ook nu in het voorseizoen kun je al lopen over de hoofden van de vele toeristen. In het hoogseizoen moet het hier helemaal een drukte van jewelste zijn.

 

 Voor 12 euro huren we een electrische fiets om een dagje rond te toeren in het binnenland. Het eerste deel langs de westkust tussen Rhodos stad en het vliegveld bij Paradisi is een toeristische streek met hotels en appartementencomplexen. Maar verder naar het zuiden ligt een groen en vruchtbaar landschap met wijngaarden en dorpjes tegen de beboste berghellingen. We fietsen kilometers lang over landweggetjes tussen de uitbundig bloeiende oleanderstruiken, bouganville en andere bloemenpracht.

Een van de trekpleisters is de vlindervallei Petaloudes, waar het over enkele weken krioelt van bruine vlinders die worden aangetrokken door de hars van de storaxbomen die een naar vanille geurende gom afscheiden. Van de bladeren van deze bomen wordt wierook gemaakt. Nu (eind juni) zijn er nog weinig vlinders te zien, maar het toeristenleger is ook weer in grote getale aanwezig. Desondanks leuk voor een wandelingetje in het schaduwrijke dal met een beekje en houten bruggetjes.  

 

 

In het bovendeel van het dorp Theologos voert het dagelijks leven de boventoon en schijnt er door de inwoners nog vastgehouden te worden aan oude gewoontes en tradities. Als we langs de kerk fietsen zijn de inwoners hier bij elkaar gekomen voor een begrafenis.

Beneden aan de kust is het weer een en al vakantiestemming met diverse toeristenverblijven, grote hotels en restaurants aan de hoofdweg. Dankzij de wind die hier vrijwel altijd waait is het strand populair bij surfers.

 

Monolithos, het belangrijkste dorp in het zuidwesten, is genoemd naar de nabijgelegen monoliet, een steile rots die 235m hoog oprijst uit zee. het dorp ligt aan de voet, 2km van het monolithoskasteel. De onneembare burcht op de grijze rots met de robuuste muren omringen twee kleine kapelletjes die beide zijn verfraaid met fresco's.

In de buurt van Mololithos ligt het dorp Siana, dat beroemd in om zijn pittige souma, een brandewijn van druiven die lijkt op de raki uit Kreta. In de cafe's en kraampjes langs de weg kun je de huis gestookte souma proeven en honing die hier geproduceerd wordt.

SYMI

Hordes dagjesmensen boeken dagelijks vanuit Rhodos een excursie naar het nabijgelegen eiland Symi.

Ook wij willen een dagje varen en een kijkje gaan nemen op het buureiland, in de Mandraki haven kopen wij onze boot tickets voor 16 euro.

Symi ligt op anderhalf uur varen van Rhodos, vlak voor de kust van Turkije. De boot legt eerst aan in het haventje van het hoofdstadje van het eiland waar enkele pensionhouders en B&B- eigenaren staan te wachten op klandizie. Hier wordt weinig gebruik van gemaakt, het gros van de toeristen komt enkel voor een paar uurtjes lunchen en een kijkje nemen tot de boot weer terug naar Rhodos vaart. Het stadje is verdeeld in twee delen, Ano Symi is het hoger gelegen gedeelte en Gialos, het gedeelte rond het schilderachtige haventje. Hier is het een en al terrasjes, tavernes, bars en souvenirswinkeltjes wat de klok slaat. Het haventje is een plaatje, de villa's zijn als bouwblokjes tegen de hellingen opgestapeld. Ze zijn allemaal geverfd in heldere pastelkleuren op opgebouwd uit natuursteen, met houtwerk om deuren en ramen en met een driehoekig dak. De bouwstijl doet eerder Italiaans aan dan Grieks, een erfenis van de Italiaanse bezetting in vroeger tijden. 

Tegen de 17e eeuw was Symi door het sponsduiken en de scheepsbouw uitgegroeid tot een van de rijkste eilanden van de Dodekanesos.

Na deze glorietijd raakten de herenhuizen in verval en dankzij de interesse van de toeristen die in het hoogseizoen met grote getalen vanuit Rhodos een kijkje komen nemen en een hapje eten is het hele dorp gerestaureerd.

Net als Rhodos en zoveel Griekse eilanden bestaat ook het hedendaagse Symi door de toeristenindustrie.

 

 

Naast het pittoreske haventje in Symi-stad is de bezienswaardigheid van Symi het Moni Taxiarchi Michail Panormiti. Daarvoor leggen de toeristenboten ook even aan in de Panormitisbaai aan de andere kant van het eiland. Het klooster is een bedevaartsoord voor Griekse zeelieden. De witte gebouwen staan aan het water waar de aardige, hoefijzervormige haven wordt gedomineerd door de barokachtige klokkentoren. Deze is een kopie van de Agia Foteini klokkentoren in Izmir.

 

Het Grieks-orthodoxe geloof vind je nog overal in het dagelijks leven van de Grieken. De kerk heeft nog steeds grote betekenis in het leven van alledag. Sommige, vooral oudere, Grieken gaan liever naar de priester dan naar de dokter. In de kerk bidt men voor genezing met behulp van metalen plaatjes, tama, met de beeltenis van de zieke.
De orhodoxe kerk werd afgescheiden van de katholieke kerk in 1054, na twisten tussen de patriarch en de paus in Rome. De twee religieuze leiders waren het onder andere oneens over in hoeverre de priester celibaat moest leven of niet. In de Grieks-orthodoxe kerk kunnen priesters nog steeds zowel de mis voorgaan als vader van een gezin zijn.

 

Maak jouw eigen website met JouwWeb