EIFEL

Net over de grens laat Duitsland zich al gauw van een goede kant zien: de Eifel. Op veel plaatsen heeft de natuur zich ongestoord kunnen ontwikkelen, en dat is met grote variatie gebeurd. 

De Eifel ligt ten noorden van de moezel en ten oosten van  de Rijn, voor een klein gedeelte in België, in de Oostkantons. Het grootste deel ligt in de Duitse deelstaten Noordrijn-Westfalen en Rijnland-Palts als een van de dunstbevolkte gebieden van Duitsland.  Grote delen zijn er natuurpark met een dicht net van wandel- en fietspaden. Bos, vulkanen, water en wijnhellingen, veel afwisseling op een relatief klein oppervlak.

Vuur, water, lucht, aarde - nauwelijks een andere regio in Duitsland werd zo vormgegeven door de elementen dan het middelgebergte Eifel. Het landschap weerspiegelt in een versnelde weergave de geologische ontwikkeling van miljoenen jaren: door rivieren gevormde dalen, gedoofde vulkaankegels, tot veen geworden droge maren, bizarre rotsformaties en hoogtes.

De zomer van 2021 stond in het teken van noodweer en overstromingen die delen van deze regio zwaar troffen, een ramp van ongekende omvang met vele doden en duizenden dakloos. De minister-president van Noordrijn-Westfalen spreekt zelfs van ‘de ramp van de eeuw’.

Uiteraard is het zeer ongepast om af te reizen uit een soort van ramptoerisme. Inmiddels heeft het water zijn weg naar de zee weer gevonden en is de wederopbouw in volle gang. Gelukkig zijn er grote gebieden in de Eifel niet getroffen. De toeristenplaatsen, die door de coronapandemie al een moeilijke tijd hadden, zijn er niet bij gebaad als de streek gemeden wordt. Het toerismeburo van Noordrijn-Westfalen en de Eifel geeft aan dat toeristen weer van harte welkom zijn in bijna de gehele Eifel.


Voor ons vanuit het zuiden van Nederland is dit gebied binnen een paar uurtjes rijden bereikbaar en dus zeer geschikt om er even tussenuit te gaan, wat we reeds jarenlang regelmatig graag doen.

In de nazomer van 2021 rijden we weer eens naar de ongerepte natuur rond het Nationaal Park Eifel , waar meren, bossen en vakwerk  bepalend  zijn voor het aanzien.

 

Noord Eifel  - Nationaal Park Eifel

Verlaten loofbossen langs diepe dalen met beken en riviertjes, het is mogelijk dat de Eifel er ooit zo heeft uitgezien.

En het is de bedoeling dat de regio er zo ook weer gaat uitzien, dat wil zeggen in het tussen Gemünd, Nideggen en Simmerath gelegen Nationaal Park Eifel, waar het oorspronkelijke landschap van de Noord-Eifel en de veengronden van de Hoge Venen wordt beschermd.

Op 1 januari 2004 werd het Park ingesteld naar het voorbeeld van het streng beschermde Nationaal Park Bayerischer Wald. 

Het beslaat  een vroeger militair oefenterrein, beukenbossen op de Kermeterheuvel en een stuwdam.

Het park is aangelegd ter bescherming van een Noord Europees oerbos. Voor de nieuwe aanwas van dit dichte, ooit voor de Eifel kenmerkende loofwoud is twee derde van de parkoppervlakte tot natuurreservaat uitgeroepen, dat niet door de mens mag worden aangetast.

In juli 2021 werd de streek zwaar getroffen door overstromingen als gevolg van aanhoudende, hevige regenbuien, veroorzaakt door een lagedrukgebied dat dagenlang op zijn plaats bleef. Door deze regenmassa's stroomden meerdere rivieren en beken over.

Het is een ramp zonder weerga die zich afspeelt in de Duitse Eifel. De overstromingen zaaien dood en vernieling, we zien de verschrikkelijke beelden in de media. De normaal zo rustige watertjes veranderden in een kolkende rivier die plotseling door de dorpen raasde. Huizen zijn verwoest, auto’s en caravans dreven door de straten, wegen zijn onderbroken, bruggen zijn vernield en overal ligt er afval dat is meegesleurd door het water. Aan de rivier de Ahr is een dorpje zo goed als weggevaagd.

Het is een ware catastrofe. Sommige plaatsen zijn veranderd in een hel.

Naast Noordrijn-Westfalen werden ook Rijnland-Palts en de Belgische provincie Luik zwaar getroffen. In Duitsland was dit de natuurramp met het grootste aantal slachtoffers sinds de stormvloed van 1962.

Er werden 850 militairen ingezet die de brandweer hielpen in de rampgebieden en met gepantserde voertuigen wegen vrij maakten. De Duitse autoriteiten lieten helikopters uitvliegen om mensen van daken te halen en de politie greep in om plunderingen en ramptoerisme te voorkomen.

Er waren vele doden, vermisten en mensen in gevaar of dakloos, in Noordrijn-Westfalen verdronken onder meer ook 4 brandweerlieden. Daarnaast is er materiele schade van miljarden euro's. Meerdere dorpen werden van de buitenwereld afgesloten, woningen werden verwoest, drinkwatervoorziening, elektriciteit en mobiele newerken waren in sommige getroffen gebieden ingestort. Het treinverkeer is getroffen door zwaar beschadigde spoorlijnen en delen van wegen zijn weggespoeld.

Heimbach

In het zuiden van de deelstaat Noordrijn-Westfalen, niet ver van de grens met Nederland en België, ligt Heimbach. De stad ligt in het dal van de Roer, die rivier die bij Roermond in de Maas stroomt, vlakbij de stuwdam en het stuwmeer in deze rivier. Bovendien ligt Heimbach in het Nationalpark Eifel.

Tot de belangrijkste bezienswaardigheden van Heimbach behoren de abdij Mariawald, de burcht Hengebach waarvan de bouw in de elfde eeuw begon, de barokke Sint Clemenskerk en de bedevaartkerk Sint Salvator.

 

Het landschap in de Noord-Eifel is vooral door mensenhanden gemaakt, de eindeloze naaldbossen, de vele stuwmeren en de mooie dorpen en stadjes met hun burchten en vakwerkhuizen bepalen het uitzicht.

Typisch voor de architectuur in veel Eifeldorpen is de sinds de Middeleeuwen gebruikelijk vakwerkbouw. Deze typische bouw werd vooral toegepast in streken met loofbossen. Naast eenvoudige, popperige huisjes die scheef staan van de wind, zijn er ook statige herenhuizen waarvan het vakwerk versierd is met houtsnijwerk. Soms zijn de vakken opgeleukt met schilderingen van wapenns, ambachtelijke symbolen of met opschriften zoals spreekwoorden.

In heel Duitsland is de Eifel de streek met de meeste burchten. Veel stadjes in de Eifel zijn rond een burcht gegroeid, andere rond een abdij. 

 

Blankenheim

Het beeld van dit stadje in het Duits-Belgische natuurpark wordt sinds jaar en dag bepaald door de oude burcht, een van de oudste nog bestaande gebouwen hier. De burcht is tegenwoordig in gebruik als jeugdherberg. De burcht staat bovenop een heuvel vanwaar je een schitterend uitzicht hebt over het dorp en de omliggende omgeving. Een bijzonder element van de burcht is de Tiergartentunnel. Deze tunnel is ontdekt aan het einde van de vorige eeuw en is een middeleeuws aquaduct. Deze zijn erg zeldzaam. Een deel van de tunnel kan tegenwoordig bezocht worden.

Blankenheim is ook bekend om de Ahrquelle en het Eifel museum. Ook staan hier weer enkele oude vakwerkhuizen en Blankenheim heeft twee stadspoorten.

Onder een mooi oud vakwerkhuis ontspringt de rivier de Ahr. Je verwacht dat een rivier vanaf een berg begint met stromen, nou deze niet. De bron van Ahr begint vanuit een kelder die in een huis gebouwd is in 1726. Dit is te zien vanaf de weg en staat met bordjes 'ahr quelle' aangegeven.

Uit de bron stroomt gemiddeld 700 liter water per minuut.

De eerste honderd meter loopt de Ahr door een open, gemetseld kanaal.

Als je bij de gemetselde bron staat, is het niet voor te stellen dat dit stroompje soms verandert in een woeste watermassa die leven en goederen van mens en dier bedreigt.....

De Ahr-rivier is 89 km lang voordat hij de Rijn in gaat. De vallei van Ahr is mooi voor een wandeling.

Bad Münstereifel

Om de stad als geheel te bezichtigen is het een leuk wandelingetje over de stadsmuren. Bad Münstereifel is nog helemaal door een stadsmuur met torens en poorten omgeven, goed voor vele mooie kiekjes.

Buiten de muren liggen nog vele hopen met puin en zand dat weggespoeld is door het water.

Als je daarna een bezoekje wilt brengen aan het stadje zelf, kom je onvermijdelijk door één van de vier stadspoorten. Binnen de stadspoorten is het nog een ravage, het water heeft hier de straatjes en delen van huizen vernietigd. Er wordt nog steeds hard gewerkt om de schade te herstellen en overal zie je dankbetuigingen voor de hulp bij de watersnoodramp.

 

 

Monschau

 is een idyllisch Eifelstadje gelegen aan de rivier Rur, die de stad doorkruist. De gezellige steegjes in de oude stadskern met de prachtige historische vakwerkhuizen zijn hier de ingrediënten van het toeristisch succes.
De Laufenbach, een riviertje dat de stad doorkruist en de patriciërswoningen

Een opvallende verschijning is het "Rode Huis" ("Rote Haus"), vroeger in het bezit van een belangrijke textielfabrikant en momenteel is het een museum over de textielindustrie.

Ooit werd de Eifel bewoond door de Kelten, de Romeinen en de Franken. De overblijfselen van hun cultuur kunnen nog steeds bewonderd worden: Romantische steden met middeleeuwse vakwerkhuizen, fascinerende  Romeinse bouwwerken en indrukwekkende burchten. 

In een nauw, door leisteenrotsen omgeven dal aan de samenloop van de Roer en de Laufenbach, ontwikkelde de stadje zich tot een bijzonder schilderachtig plekje in de Eifel. Monschau, dat tot 1919 Montjoie heette, is het meest bezochte toeristenoord in de Eifel. In de stad, ingeklemd tussen de burcht en een ruïne, zijn vele pittoreske vakwerkhuizen en nauwe steegjes bewaard gebleven, sinds 300 jaar is er bijna niets veranderd. Op sommige plekjes kun je jezelf wanen in de tijd van de alkenwevers, wier produkten eens over de hele wereld verkocht werden en waar door het stadje zijn rijkdom verwierf. 

 

 

 

Manderscheid

Via de Vulkaanroute rijden we naar Manderscheid, de burchten en de stad Daun. Vlakbij deze stad liggen enkele groene kratermeren waar ooit vulkanen actief waren en nu in ovaalvormige groene maaren omgetoverd. De vulkanen werken als sinds mensenheugenis niet meer.

Als water zich verzamelt in een vulkaanopening die door een gas- of waterdampexplosie is ontstaan, is er sprake van een 'maar'. Zulke maren waren er veel in de Eifel, van vele is nu echter niet meer over dan drassige weilanden. 

 

Van een kratermeer is pas echt sprake als het water zich in een krateropening bevindt die door een echte vulkaanuitbarsting is ontstaan, waarbij dus gloeiend hete, vloeibare lava uit de krater is gestroomd. 

De meeste kratermeren zijn dusdanig verdroogd en verzandt dat ook hiervan niet veel meer over is dan zompige weilanden.

 

 

De vulkanen maken het landschap in de Eifel uniek in Europa. Ze ontstonden ongeveer 1,5 miljoen jaar geleden. Nu zijn meestal alleen nog de basaltkernen te zien; ze zijn harder dan het omringende gesteente en hebben de invloed van het weer getrotseerd. De Eifel telt ruim 200 van deze basalttoppen, de meeste in het stroomgebied van de Ahr en rond de Laacher See. De bekendste voorbeelden zijn de Hohe Acht, de hoogste berg in de Eifel en de Tomberg bij Rheinbach.

Nergens anders in de Eifel geeft de aarde zijn diepste geheimen prijs dan in de Vulkaaneiffel rond Daun, Gerolstein en Manderscheid. Hier rijgen dode vulkanen zich aaneen als molshopen in een groot grasveld.

Ze hebben soms een enorme krater die nog te zien is, op sommige plaatsen glinsteren nog maren en kratermeren.

Lavapijn en basaltzuilen, puimsteen en tufsteen van duizenden jaren geleden tijdens vulkaanuitbarstingen uit de aarde geslingerd, liggen hier aan de oppervlakte. 

 

 

 

Manderscheid is een kuuroord met ruim duizend inwoners en ligt aan het riviertje de Lieser. In Manderscheid zijn de Oberburg en de Niederburg te vinden uit het jaar 1173, deze beide burchten symboliseren de geschiedenis van het gebied, die beheerst werd door twee machtsblokken. De Oberburg hoorde bij het keurvorstendom Trier, de Niederburg en de meeste omliggende gemeenten hingen af van Luxemburg en was dus het meest oostelijke punt van de Zuidelijke Nederlanden. Door Manderscheid loopt het bekende Lieserpad, het wandelpad langs de Lieser met verre uitzichten, ravijnen, Maaren en bos. Tevens is in Manderscheid het Maar museum gevestigd. Manderscheid ligt ongeveer op 1 uur en 40 minuten (165 KM) rijden van Maastricht 

 

 

 

 

Maak jouw eigen website met JouwWeb