KRK

Dobar dan!

In het hemelvaarweekend van mei 2013 besluiten we een bezoekje te gaan brengen aan het eiland Krk. We landen met Ryanair op de luchthaven die officieel toebehoort aan Rijeka en vreemd genoeg niet in deze stad zelf ligt, maar 35 kilometer daarvandaan in het plaatsje Omisalj op het eiland. En dat komt dus goed uit, dat is juist waar we willen zijn.

Het plan is om fietsen te huren en het eiland met het openbaar vervoer en op de fiets te verkennen.

Krk is met zijn 410 km het grootste eiland van de Adriatische Zee en zeker ook het eiland waarvan zelfs toeristen die er al jarenlang komen de naam niet echt goed kunnen uitspreken. Voeg na de eerste K een stemhebbende klank toe, dan wordt van het hakkelige Krk een zacht Kurk.
Niet ver van de luchthaven ligt de Titobrug of Krcki Most die de verbinding vormt tussen het vasteland en Omisalj op het eiland. Wij gaan de andere kant op en dat blijkt een goede keuze, Omisalj is een aardig dorpje met een historische kern die fraai gelegen is op een heuvel boven zee.
Bij ons hotel begint het park met een wandelroute op de helling van de heuvel en zo klimmen we over de wandelpaden door de bossen het dorp binnen. Aan de bosrand is een aardig uitzicht over de jachthaven en de baai van Rijeka met de stad in de verte. Jammer genoeg vond de plaatselijke overheid het nodig om hier een ontsierend petrochemisch complex te vestigen. Daardoor zal Omisalj nooit echt een belangrijke toeristenplaats worden, alhoewel het een alleraardigst plaatsje blijkt te zijn.
De Romeinen wisten het uitzicht al op waarde schatten, want ze hadden hier een klein garnizoen gelegerd. In de middeleeuwen was Omisalj een van de vier steden op Krk van de Frankopanische graven. Echt veel ouds komen we er echter niet meer tegen.
In de smalle straatjes van het oude stadje is het dagelijks leven ook ver te zoeken, in deze tijd van het jaar is het nog behoorlijk uitgestorven. De meeste families hebben dit oude gedeelte verlaten en hun huisjes hier zijn vakantiewoningen geworden die er nog nog verlaten bij liggen. Op het pleintje bij de kerk is gelukkig een cafe en een restaurantje open waar we de grote parasol gebruiken om te schuilen voor een plensbui onder het genot van een glaasje Kroatische wijn. 
Tsja, een groen eiland als dit heeft wel water nodig, net als wij af en toe ons natje en droogje.

Ook op dag 2 is het helaas nog steeds niet zo'n best fietsweer en daarom besluiten we de bus te nemen naar het zuiden van het eiland.
Na Omisalj is Njivice het volgende toeristenoord. De plaats ligt aardig langs de baai, maar is modern en heeft geen bezienswaardige historische kern. Er zijn interessantere plaatsen op Krk.
Langs de baai van Malinska is het bijvoorbeeld al beter toeven. Ook deze plaats heeft geen historische kern, maar ze ligt wel heel aardig over de mooi begroeide heuvels langs de zee. Beneden ligt een haventje met cafe's en restaurants. Natuurlijk ontbreekt een wandelpad langs de zee ook niet. Daarlangs vind je tussen de bomen veel vakantievilla's en een paar hotels, met aan het einde het plaatsje Porat.
Omdat er nog steeds donkere wolken in de lucht hangen zetten we deze wandeling op het programma voor morgen en blijven we nog even in de bus die via Krk stad zuidwaarts rijdt.
Van daaruit is het nog zo'n 25 mooie kilometers naar Baska. Rechts van de stijgende weg door een vruchtbaar dal is de Obzova met 568m de hogste top op Krk. Ruim 10km verder duiken we weer naar beneden naar Baska, de meest zuidelijke plek op Krk.
Deze bijzonder aardige vissersplaats ligt aan een brede baai, met uitzicht op het vasteland en het kale eiland Prvic. Vooral de ligging, tussen de ruige heuvels van zuidoostelijk Krk, en de mediterraan gekleurde huizen langs het water maken dat Baska kan wedijveren om de titel 'mooiste plaats op het eiland'.
Langs een deel van de baai loopt een aangenaam kiezel- en zandstrand van 2km lengte, waarop het 's zomers behoorlijk druk kan zijn. Zo heeft deze wisselvallige dag in het voorjaar ook zijn keerzijde, de drukte ontwijken we hiermee.
Maar nadat we tijdens de lunch schuilen voor een flinke plensbui op de veranda van een van de vele restaurantjes, blijken we de weergoden toch op onze hand te krijgen. De zon breekt door en de rest van de dag mogen we genieten van stralend voorjaarsweer en de pittoreske oude straatjes en steegjes van Baska.
Een paar kilometer verderop in het dorp Jurandvor een kopie van de tablet van Baska te zien, een van de belangrijkste objecten uit de Oudkroatische taal en cultuur gevonden. De tablet van Baska weegt 800kg, omvat dertien regels met vierhonderd tekens en is gedecoreerd met een rand van elf ingemetselde wijnbladeren.

De volgende dag is het heerlijk weer voor onze wandeling langs de kust bij Malinska. Maar eerst rijden we nog even door met de bus naar het stadje Krk.
Sinds de middeleeuwen is dit het bestuurlijk centrum van het gelijknamige eiland. Het kleine havenstadje ligt aan de westzijde van het eiland; de heuvels in het achterland beschermen de plaats tegen de winterse bura (de gure wind die over het Velebitgebergte vanuit het noordoosten waait) Gelukkig heeft vandaag de zon het gewonnen van wind en regen.
Als we aankomen rijden op het busstation springt meteen de uivormige torenspits van de kathedraal in het oog, die uitsteekt als een lange vinger boven de strak tegen elkaar gebouwde huizen van de oude stad.
Het stadje heeft achter de vededigingsmuren, die ooit tot de stevigste langs de Adriatische kust behoorden, de tand des tijds goed doorstaan. Het is goed slenteren door de straten van de compacte oude stad, waar boven alles de kathedraal van Krk uitsteekt. Goed herkenbaar met zijn ongebruikelijke ui erbovenop, daar waar veel gebedshuizen langs de Kroatische kust een Venentiaanse campanile bezitten. De kathedraal is beslist niet onaardig en de sfeer in het kleine historische centrum is prettig, maar het stadje zelf valt me een beetje tegen. Ook hier is het erg toeristisch, en nu niet echt levendig.
Aan de westzijde van de oude stad ligt het Vela Placa, een plein waar ooit het Romeinse Forum lag, achter de stadspoort. In de middeleeuwse toren heeft de 16de eeuwse klok alle 24 uren op de wijzerplaat, bovenaan is het middaguur en de onderkant geeft middernacht aan.
Aan de buitenzijde van de westelijke stadspoort ligt Trg ban Jelacica, met zeshoekige verdedingstoren. Rond het plein is de groente en fruitmarkt en een parkje, waardoor we weer richting haven lopen langs de rij eet- en drinkgelegenheden. Na nog even langs het water geslenterd te hebben rijdt de bus naar Malinska weer voor om ons naar het beginpunt van onze strandwandeling te brengen.