GIBRALTAR

Het majestueuze silhouet van deze rots van 5 km lang en 426m hoog spreekt al sinds de oudheid tot de verbeelding van alle zeemannen en reeds geruime tijd staat het op mijn verlanglijstje van te bezoeken plekken. Nu in februari 2011 trekken we met de bus door Zuid Spanje en gaat het er van komen.
Vanuit het Spaanse La Linea steken we de grens over en staan dan een paar tellen later aan de andere kant in een stukje Groot-Brittanie. 

Hoewel de officiële taal Engels is, spreekt men op straat een mix van Spaans en Engels en schakelt men zonder problemen, ook binnen een zin, over van de ene naar de andere taal. Verder is de ongeveer zes vierkante kilometer vooral Brits, met veel fish & chips en Engelse pubs. De Engelse telefooncel, de bobbies en het portret van konigin Elizabeth geeft meteen een Britse sfeer. Al sinds 1713 is het schiereiland met de apenrots Brits grondgebied.

Gibraltar’s grootste attractie (naast tax-free sigaretten en drank) is de kolonie van ruim tweehonderd berberapen op de rots. Het zijn de enige ‘wilde’ apen in Europa, en hoe ze daar terecht zijn gekomen blijft een mysterie.

Alleen de basis van de rots is bewoonbaar, daar liggen enkele straten. Verder is het dwergstaatje vooral rots en nationaal park. Over de grens stappen we in de bus die ons naar mainstreet brengt, onderweg moeten we even wachten op een overstekend vliegtuig. Ze landen op een minuscule landingsbaan die dwars over de toegangsweg ligt naar de landtong, de Neck, tussen de stad en de grenspost.
Mainstreet is de winkelstraat van Gibraltar, ons doel is vandaag echter de enige andere bezienswaardigheid op de rots, die volledig uitgeroepen is tot nationaal park.
De rots is bereikbaar met de kabelbaan of met toeristenbusjes, het openbaar vervoer rijdt niet naar Upper Rock.
Vanaf de rots lopen we naar beneden en onderweg is de Middellandse zee prachig te overzien, van Tarifa tot aan de Marokkanse kust. We brengen een bezoekje aan st Michaels Cave. De binnenkant van de rots bestaat uit grotten, mysterieuze ruimtes en een uitgebreid gangenstelsel.
Natuurlijk lopen we ook langs Ape's Den, waar enkele groepen Makaken huizen, de laatste apen in het wild in Europa. De apen zijn behoorlijk tam en vrijpostig, ze springen op auto's en schromen niet om mijn hoofd en schouders als opstapje te gebruiken. We worden gewaarschuwd tassen en camera's goed bij te houden, de brutale apen maken er een sport van om er met alle losse spullen vandoor te gaan als ze de kans krijgen en slopen ook nog ff de ruitewisser van een auto.

De Penon, zo heet de rots in het Spaans, heeft ook een verborgen kant. Gibraltar is, ondanks de zon en de blauwe zee, in de eerste plaats een strategische belangrijke mailitaire en marinebasis. Er zouden atoomduikboten aanwezig zijn en in het uitgebreide gangenstelsel binnen de rots zou een voorraad biologische en chemische wapens zijn opgeslagen. Het fijne hiervan zullen we wellicht nooit weten.
Het drinkwater wordt ter plaatse gewonnen uit zee, de ontziltingsfabrieken betaald door Londen.
Volgens sommige inwoners is drinkwater kopen van Spanje ondenkbaar. Ze willen niet vergiftigd worden door de spanjaarden. In Gibraltar heerst nog steeds de sfeer van een belegerde stad.
Terug naar de oppervlakte maar weer waar de aapjes in de stad de vuilniszakken uitpluizen naar een lekker hapje.

De berberapen worden beschouwd als de topattractie van Gibraltar en leven daar als God in Frankrijk. Volgens een legende blijft Gibraltar in Britse handen zolang er apen op de rots leven en daar wordt dus goed voor gezorgd. Sinds 1900 waren de apen onder de hoede van het Britse leger en elk ziek of gewond dier kreeg dezelfde medische zorg als de soldaten. Er werd een speciale officier aangesteld als verzorger voor de dieren.

De regering van Gibraltar heeft inmiddels de verantwoordelijkheid van de apen overgenomen en waakt over gezondheid en welzijn van de beesten. Ze krijgen een uitgebalanceerd dieet van fruit, noten en groenten. Er bestaat een wet die het voeren van de apen ten strengste verbiedt, op straffe van een boete van 500 Britse pond.

Ook apen weten dat een gezond dieet niet altijd het lekkerste is en ze verwennen zichzelf dan ook regelmatig met uitstapjes naar de stad, waar ze zich te goed doen aan de lekkernijen die daar te vinden zijn. Nieuwsgierig als apen zijn sluipen ze zelfs soms door openstaande ramen en balkons de huizen binnen. Door hun uitstapjes in de stad veroorzaken ze veel overlast en schade aan persoonlijke eigendommen. Er is een speciaal team dat er de handen vol aan heeft om de apen steeds weer te vangen en terug te brengen naar het reservaat. Het schijnt dat het steeds dezelfde vrouwtjesapen en hun nageslacht zijn die maar geen genoeg kunnen krijgen van hun stadsbezoekjes en zou gauw ze de kans zien zich bergafwaarts begeven. Onlangs is er een groepje relschoppers naar een safaripark in Schotland gestuurd.