ATHENE

De Griekse hoofdstad spreekt al jarenlang tot mijn verbeelding, maar tot op heden was het door diverse omstandigheden nog steeds niet gelukt om Athene met een bezoekje te vereren.

Een volgende poging in april 2015 is wel succesvol geworden om de oudste hoofdstad van Europa met de Akropolis, het Parthenon, de gezellige Plaka, het Griekse parlement met het presidentieel paleis en de bazaar van Monastiraki met eigen ogen te aanschouwen.

 

Athene, de stad der steden, is een echte metropool, het waterhoofd van het land. Naar alle kanten heeft de stadsbebouwing zich uitgestrekt om de meer dan 4 miljoen inwoners van groot Athene, meer dan een derde van de Grieken, te huisvesten.

Als we vanuit Rafina komen aanrijden via de voorsteden zie je eerst een eindeloze hoeveelheid veel op elkaar lijkende, monotone flatgebouwen die volgens een schaakbordpatroon gerangschikt zijn. Een lelijke, saaie en eentonige route met druk verkeer, de onvermijdelijke files en een aaneenschakeling van winkelcentra, bouwmarkten en autobedrijven.

Dan is er het monumentaal vorm gegeven 19e eeuwse centrum en ten slotte duiken de resten van het Athene van de klassieke oudheid op met als niet te missen hoogtepunt de Akropolis met het Parthenon en blijkt het centrum verrassend levendig en gezellig.

Ons hotel ligt in de buurt van het archeologisch museum, door de crisis zijn de hotels in het centrum van de stad zeer betaalbaar geworden. Enkele jaren geleden was het met dit budget onmogelijk om in de binnenstad te overnachten.

 

 

 

De aankomst in het centrum is al snel op het misschien wel bekendste plein van de stad, Platia Syntagma, ofwel het plein van de grondwet. Van de luchthaven is een direkte metroverbinding met dit plein dat als het zenuwcentrum van de stad gezien kan worden.

Ook onder de grond is het hier de moeite waard; dit metrostation is niet alleen een verkeersknooppunt, hier zijn vele vondsten uit de oudheid geetaleerd, die tijdens de bouwwerkzaamheden van de metro zijn opgegraven. Er is ook een glazen wand met uitzicht op de vindplaatsen en minstens twee begraafplaatsen.

 

Vanuit de as van het plein loopt een grote winkelstraat met allerlei levendige pleintjes, eerst als voetgangersgebied. Een prima uitgangspunt om de stad te ontdekken.

Maar eerst pikken we de wisseling van de wacht mee, die ieder uur plaatsvindt bij het parlementsgebouw en het graf van de onbekende soldaat.

De wachters, Evzones, zijn grote en goed getrainde soldaten in hun traditionele uniform met plooirokje, witte leggings en rode klompen met pompoms.

De jonge Griekse mannen worden zorgvuldig uitgekozen op karakter en moraal volgens specifieke voorwaarden. Zo moeten ze minimaal 1.87 lang zijn, een goed algemeen voorkomen, uithoudingsvermogen en goede gezondheid hebben.

Iedere zondag om 10:30 uur is er een grote ceremonie voor de toeristen die het schouwspel massaal gadeslaan.

 

Het is altijd prettig in de hektiek van een grote, drukke stad om te kunnen genieten in een oase van rust en ontspanning van het stadspark. In de schaduw van hoge palmen en vele oude bomen lopen we door het Nationale Park naar de Boog van Hadrianus en het Olympieion. Direct achter de boog doemen de indrukwekkende zuilen van het Olympieion, de tempel van de Olympische Zeus op.

 

 

Aan de overkant van de drukke weg ligt Plaka. De wijk aan de voet van de Akropolis met uitzicht op de helling van de heilige rots met het machtige Parthenon. Bij uitstek de toeristische wijk, met oude huizen, nauwe straatjes, taverna's en souvenirswinkels.

Een labyrint aan straatjes verbind huizen, winkels en musea met elkaar. Tevens is in deze wijk de oude Ágora te vinden. Het is een drukte van jewelste maar de gemoedelijkheid straalt er van alle kanten af. Een bezoek aan de Pláka hoort zeker in ons rijtje van ‘doen’ tijdens een bezoek aan Athene.
  

 

Akro betekent rand en polis is stad. Deze heilige rots is in zijn geheel de Akrópolis en is hét aangezicht van Athene. Het is een van de meest herkenbare monumenten in de wereld en natuurlijk onze volgende 'must do' in Athene. De heuvel is bedekt met een aantal objecten en het ontstaan ervan gaat terug tot 5e eeuw v.Chr. In de loop der eeuwen is de rots steeds in gebruik geweest, dan wel als woonplaats, dan wel als cultureel trefpunt. Later werd dit het heiligdom ter ere van de beschermheilige van de stad, de godin Athene. Zij had hier haar thuis. Door de Perzen werd het hele complex in 480 v.Chr. met de grond gelijk gemaakt. Men begon na deze oorlog direct met de wederopbouw. De belangrijkste delen die er nu nog staan zijn de Niké-tempel, die momenteel wordt gerenoveerd, de Proplylaeën, het Parthenon en de olijfboom, ooit door de godin Athene aan de stad geschonken.
Vanaf de Akrópolis genieten we overigens ook van een goed uitzicht over de stad.

Een andere wijk die de moeite van het bezoeken zeker waard is, is Monastiráki (letterlijk: klein klooster). Winkels, terrassen, tavernes, teveel om op te noemen bieden hier hun waren aan. De oude Turkse wijk ademt met zijn vlooienmarkt nog steeds de sfeer van een bazaar uit. De bruisende, drukke wijk is een plek waar constant wordt gehandeld en verhandeld. Elke dag en vooral op zondag (als er rommelmarkt is) draait het leven hier om de straathandel.  Het middelpunt van de rommelmarkt ligt ten westen van het Monastirakiplein, op het Avyssiniasplein. Het  is een zeer levendige, drukbezochte wijk, waarheen zowel toeristen als Grieken hun weg weten te vinden. In  de straatjes is zeer veel te koop, van souvenirs  tot antiek, van speelgoed tot meubels, van sieraden tot tweedehands prullaria en van kleding tot keramiek. Eén ding is zeker; hier kun je afdingen en vaak een voordelige koop doen.  

Interessante monumenten  in Monastiraki zijn de pilaren van de bibliotheek van Hadrianus, de Tzistaraki moskee, die in een bibliotheek is veranderd en de mooie kerk van Pantanassa (Deze kerk werd eerst “groot Klooster” en vervolgens “klein klooster” genoemd; hiervandaan komt de naam van de wijk). In Monastiraki bevinden zich ook heel wat taverna’s en terrasjes. Hieronder bevindt zich het gelijknamige, drukke metrostation.

Slenterend over het plein en de omliggende straten krijg je het Griekse stadsgevoel goed te pakken. Opgenomen in het dagelijkse leven, genietend van alles wat voor de voeten komt en een heerlijk sfeertje.

Monastiráki ligt aan de oostkant van het centrum, aan het uiteinde van de Athinas, die aan de andere kant uitkomt op het Omonia plein. Direct grenzend aan Monastiraki leidt de winkelstraat Ermou naar het Syntagmaplein.

 

Eerlijk is eerlijk, er zijn echt wel mooiere steden in Europa, moeders mooiste is Athene niet. Maar spijt van dit bezoek heb ik zeker niet, integendeel. Ik vond een heerlijke sfeer in de stad waar ik me prima thuis voelde. Tel daarbij op het lekkere Griekse eten, goed weer in april en de gezelligheid van het oude centrum. In tegenstelling tot op de eilanden is hier het dagelijkse, Griekse leven te ervaren.

Op dit moment is het nog de grote vraag wat de crisis voor deze stad en zijn bewoners zal brengen, maar ik sluit niet uit hier nog eens terug te komen.