BREMEN

Bremen vormt samen met Bremerhaven de kleinste van de 16 Duitse deelstaten. Hoewel de Hanzestad Bremen meer dan een half miljoen inwoners heeft, is de sfeer gemoedelijk en ontspannen. De oude handelsstad is geen hip en happening Berlijn of Hamburg, maar wie, net al wij, houdt van pittoreske, kneuterige Hanzesteden kan er zijn hart ophalen. Onderweg naar huis op doorreis vanuit Scandinavië willen we deze stad dan ook niet overslaan.

Aan de historische Marktplatz vind je het bekendste beeldje van Bremen: De Bremer stadsmuzikanten. 

Heb jij je sprookjes nog paraat? De korte samenvatting van dit sprookje van de gebroeders Grimm: Ongeveer 200 jaar geleden gingen de ezel, de hond, de kat en de haan met z'n vieren op pad om stadsmuzikant te worden. Hun bestemming: de grote stad aan de Weser. Maar uiteindelijk verjagen ze een bende rovers in het bos uit hun huis en blijven daar wonen.

Pak voor de lange versie je oude sprookjesboek er nog maar eens bij.

Het bronzen beeldje is gemaakt door beeldhouwer Gerhard Marcks. 

Pak de twee poten van de ezel vast en doe (discreet) een wens. Je mag er donder op zeggen dat die in vervulling zal gaan.

Maar opgelet!: je moet wel degelijk de twee poten van het dier omvatten. Als je er maar één vasthoudt, zegt men dat een ezel een andere ezel de hand schudt.....

Eén ding hebben de meeste hanzesteden in Duitsland gemeen: een centrale marktplaats. In Bremen is dat niet anders, de marktplaats vormt het centrum van Bremen. Of het nu voor een kopje koffie of een Duits biertje is, de Marktplatz is een goed stopje om even een pauze te houden en neer te ploffen op één van de terrasjes. Aan de Marktplatz vind je de belangrijkste bezienswaardigheden en historische gebouwen, waaronder het imposante Rathaus, dat UNESCO-werelderfgoed is. In de kelder van het Rathaus ligt de grootste verzameling van Duitse wijnen ter wereld!

De Stadsmuzikanten wisten het al: Bremen is een fantastische stad! Ze zouden gelijk krijgen. Bremen, dat samen met Bremerhaven de kleinste deelstaat van Duitsland vormt, heeft de charme van een levendige metropool. Hier gaan traditioneel en modern, de levenskwaliteit van de grote stad en Noord-Duitse gezelligheid hand in hand. Bremen is de stad van de kleine afstanden. Nergens zijn geschiedenis, cultuur en lifestyle zo sterk met elkaar verweven als hier – en vaak maar een klein stukje lopen verwijderd.

Schattiger dan in de oudste wijk van de stad worden de straatjes niet. Schnoor is het oud-Duitse woord voor ketting, als je de huizen ziet snap je waarom deze naam is gekozen voor de wijk. De oude vakwerkhuisjes zitten als het ware als een kralenketting aan elkaar. In deze wijk vind je veel kleine winkeltjes, restaurantjes en terrasjes. Ook kun je hier slapen in het smalste hotel van de wereld!

Toen Bremen nog een stad was binnen de Hanzegebieden, was het Schnoorviertel een van de allerarmste buurten. De Breemse koopmannen, wiens eitje al gebakken was, eisten de Obernstrasse op. Vertaal het en je krijgt Bovenstraat. Niet alleen wat de naam betreft maakten ze het straatarme volk van het Schnoorviertel het sociale contrast duidelijk. Vanaf de hoge duinrichel keek de high society van Bremen letterlijk neer op de mensen onder zich. Ondertussen ontwikkelde het Schnoorviertel zich gedurende de tiende eeuw als een district van vissersmensen. De inwoners bouwden strohutten op het kleine eiland tussen de rivieren de Weser en de Balge. Dat dit nu niet het verstandigste is dat je kunt doen te midden van een havengebied, leken ze maar niet te begrijpen. Pas na eeuwen van hoge vloedgolven en overstromingen die Bremen teisterden, leerden ze hun lesje. Maar de snoer van huisjes die vandaag stromen toeristen naar deze bezienswaardigheid lokken, zijn pas vanaf de vijftiende eeuw te dateren.

Tegenover het Rathaus aan de voet van de Bremische Bürgerschaft vind je een rioolput met de inscriptie van Wilhem Kaisen Burgerhilfe. Als je er een muntstuk ingooit, zul je misschien de kreet horen van een van de vier dierlijke muzikanten. Die arme dieren worden werkelijk overal bijgesleurd. Maar hier gaat de opbrengst tenminste naar liefdadigheidswerken. Ieder jaar gaat het zo toch om een bedrag van om en nabij de  € 15.000,-

Een klein, pittoresk straatje vanaf de Marktplatz in Bremen is de Böttcherstraße.  De naam stamt nog uit de tijd dat hier veel botermakers gevestigd waren. Het slechts honderd meter lange vervallen straatje werd in de jaren ’20 opgekocht door een koffiehandelaar die rijk geworden door de uitvinding van cafeïnevrije koffie (‘Koffie Hag mag’) en helemaal opgeknapt.

Daarna werd het één van de architectonische hoogstandjes van de stad en één van de belangrijkste bezienswaardigheden in Bremen. Niet voor niets weten veel toeristen dit straatje te vinden. Aan het einde van de Böttcherstraße is de touristoffice van Bremen gevestigd, als je wilt kun je hier ook een gratis stadsplattegrond ophalen.

In Bremen is de machtsstrijd tussen de bisschoppen en de rijke burgerij goed zichtbaar vanaf de Marktplatz: de romaanse Dom met zijn imposante westtorens en het prachtige Rathaus met zijn schitterende renaissancegevel wedijveren om de aandacht.

Voor het stadhuis staat de 600 jaar oude Roland. In het Frankische Rijk van Karel de Grote was Roland graaf van de Bretonse of Brittanische mark. Het 10 m hoge standbeeld is hét symbool voor de onafhankelijkheid van de stad. Het Rathaus en de Roland zijn sinds 2004 UNESCO-werelderfgoed.

De Schlachte was vroeger de kade waar de handelswaar werd omgeslagen. Tegenwoordig is het dé plek waar men in de zomer een koel biertje op een van de vele terrassen drinkt. De havens liggen tegenwoordig net ten noorden van de binnenstad. Hier zijn ook de vele koffie- en voedselproducenten gevestigd; hun grondstoffen worden nog altijd over het water aangevoerd. Soms ruikt het naar versgemalen koffie, soms hangt de geur van het bier van de Becks-Brauerei in de lucht. Vanwege de verzanding van de Weser aan het begin van de 19de eeuw kocht Bremen een stuk land van het Koninkrijk Hannover, 60 km stroomafwaarts, aan de monding van de Weser, en stichtte de havenstad Bremerhaven. Hier kunnen tegenwoordig ook grote zeecontainerschepen aanleggen.

BAD BENTHEIM

Vlakbij de grens met Nederland bij Oldenzaal in de regio Twente ligt het stadje Bad Bentheim in de landkreis Grafschaft Bentheim die valt onder de deelstaat Nedersaksen. Het stadje telt 15.486 inwoners en is bekend door het Kasteel Bentheim (Burg Bentheim) en de steensoort Bentheimer zandsteen.

Station Bad Bentheim is door de ligging aan de spoorlijn Almelo - Salzbergen een station waar internationale treinen stoppen. Het duurt gemiddeld 10 minuten om met de trein van Oldenzaal naar Bad Bentheim te reizen, over een afstand van ongeveer 15 km. Er zijn normaal 18 treinen treinen per dag die van Oldenzaal naar Bad Bentheim reizen. Eens in de twee uur stopt hier een internationale Intercity van Amsterdam naar Berlin Ostbahnhof. Het station is zo ingericht dat locomotieven van de NS en de DB die niet op de elektrische spanning van het andere land zijn ingericht kunnen worden gewisseld.

De hoge burcht is al vanuit de verte zichtbaar en nodigt uit tot een bezoekje.

Het kuuroord Bad Bentheim is een geschiedenisrijk stadje met smalle steegjes en verschillende historische bezienswaardigheden.

Door de geneeskrachtige zwavelbronnen is het een historisch Duits kuuroord, er mag niet zomaar 'Bad' voor de plaatsnaam gezet worden. 

Ook de omgeving met de glooiende heuvels in het aantrekkelijke landschap is de moeite waard voor een fietstocht of wandeling.

De handel in het Bentheimer zandsteen vond (van de 15e tot en met de 18e eeuw) vooral plaats naar het Münsterland, Oost-Friesland en over de Vecht naar Nederland. De sokkel van het Vrijheidsbeeld in New York is gemaakt van dit zandsteen; ook het Koninklijk Paleis op de Dam is in deze steen gebouwd. Nabij Bentheim bevindt zich een groeve die Franzosenschlucht genoemd wordt, waaruit deze steen gewonnen werd.

BORKUM

Ook boven Duitsland ligt een Waddenzee met Waddeneilanden en daarboven de Noordzee. Net als in Nederland en toch weer heel anders. De hele Waddenzee is opgenomen in de lijst van de UNESCO omdat het meer dan de moeite waard is om zorgvuldig te beschermen. De Duitse Wadden zijn net als de Nederlandse eilanden toeristische trekpleisters met frisse lucht, prachtige stranden, mooie natuur en watersport. Wat ook een overeenkomst is, is dat alle eilanden een heel eigen karakter hebben.