WEST- IERLAND

13-16 september 2014

The weather is going to be good....

Enigszins twijfelachtig gezien de slechte reputatie vanwege het wisselvallige weer boeken we voor september 2014 toch een Ryanair ticket naar Knock in West Ierland. Op hoop van zegen stappen we in Eindhoven in het vliegtuig richting westen, bewapend met paraplu en regenjas.
Echter later zal blijken dat we geen van beiden nodig zullen hebben~! Als we voet aan de grond zetten op Ierse bodem schijnt een waterig zonnetje en alhoewel het nog een beetje frisjes is zal het de komende dagen alleen maar beter worden.

Door de geografische ligging lijkt regen in Ierland onvermijdelijk. Het overheersend koele, gematigde klimaat wordt weliswaar verzacht door de invloed van de oceaan en de golfstroom, maar doorgaans laat het weer zich van zijn wisselvallige kant zien.
Alle vier de jaargetijden op één dag, zeggen de Ieren zelf.
Sneeuw en vorst daarentegen komen even zelden voor als zomerhitte, hoewel uitzonderingen de regel en de klimaatverandering bevestigen.
Wij zijn het er echter over eens dat we geluk hebben omdat we krijgen wat we verdienen. Alle dagen aangename nazomerse temperaturen en geen druppel regen gehad.

Castlebar

Bus Éireann onderhoud een verbinding met luchthaven Knock in de richtingen van Galway, Westport en Achill Island. Alhoewel de bus niet echt frequent rijdt, kunnen we, na een uurtje wachten, hiervan gebruik maken.
Zo'n drie kwartiertjes later stappen we uit in onze verblijfplaats voor de komende dagen; Castlebar. Dat blijkt een aardig, typisch West-Iers plaatsje te zijn waar 'ons' guesthouse in het centrum te midden van de pubs en winkeltjes ligt. Als we kennis gemaakt hebben met de gastheer wijst een aardige buurvrouw ons op een mooie wandelroute door het park met een paar meren aan de rand van het stadje.

In het verleden spraken alle Ieren Gaelic of Iers, een Keltische taal. Tot in de 17e eeuw de Engelsen kwamen en het Gaelic onder bedreigingen met strafmaatregelen verboden en alle Ieren veroordeelden tot het spreken van Engels. En dat doen ze nog altijd.
Toch kan ruim een derde van de bevolking min of meer vloeiend Iers spreken. Dat komt doordat ze het op school als vreemde taal leren. Slechts 53.000 native speakers spreken het dag in dag uit. Die circa 3% van de bevolking woont hoofdzakelijk in het westen en noordwesten van het eiland, waar de door de staat gesteunde Gaeltacht gebieden liggen. Maar zelfs daar spreekt slechts een kwart van de jonge mensen in het dagelijks leven Iers.
Taalwetenschappers houden er rekening mee dat de Ierse taal binnen een paar generaties zal uitsterven en dat zou natuurlijk zeer te betreuren zijn.
Momenteel beleeft het Iers een bescheiden heropleving.
De overheid doet er tegenwoordig dan ook steeds meer aan om de taal ook buiten het onderwijs te stimuleren.
Zo worden plaats- en straatnamen in twee talen aangeduid en om voor overheidsfuncties in aanmerking te komen moet iedere aspirant ambtenaar Iers kennen.
In delen van de Gaeltacht regio's Donegal, Mayo, Galway en Kerry is de bewegwijzering zelfs uitsluitend in het Gaelic. Bovendien is er een nationale televisiezender die vrijwel uitsluitend in het Iers uitzendt.

WESTPORT

De Republic of Ireland, in het Iers: Poblacht na hÉireann, beslaat 80% van het gelijknamige eiland dat het deelt met de staat Noord Ierland, die tot het Verenigd Koninkrijk behoort.
Het nationale symbool van Ierland is de Keltische harp, waarop ook het logo van het Ierse Ryanair is gebaseerd. 
De vlag is een verticale driekleur van groen, wit en oranje. Het groen staat voor de katholieken, oranje voor protestanten en wit voor vrede.

Lange tijd was Ierland het armste land van West-Europa, waarvan de emigratie, waar Ierland om bekendstond, een symbool was. In de jaren 90 van de twintigste eeuw maakte Ierland echter een periode van hoge economische groei door (in de periode 1995-2000 werd een gemiddelde jaarlijkse economische groei van 9,9 procent gerealiseerd), waardoor Ierland in 2006 het op één na rijkste land van de EU was (na Luxemburg) en het op drie na rijkste land ter wereld (na Luxemburg, Noorwegen en de Verenigde Staten). Ierland stond in de jaren 90 bekend als de Keltische Tijger, een term die verwijst naar de Aziatische Tijgers, die eerder een soortgelijke spectaculaire groei meemaakten.
Ierland was echter een van de eerste landen die fors geraakt werd door de de Europese staatsschuldencrisis van 2010 en later. De economie liet een daling zien van 7,6 procent in 2009 mede vanwege een instortende huizen- en bouwmarkt. Menig Ier had moeite om de leningen aan de banken terug te betalen en banken leden grote verliezen op schulden die oninbaar waren. Teneinde de banken van de ondergang te redden verstrekte de overheid garanties en deed kapitaalinjecties met een totale waarde van 45 miljard euro in 2009 en 2010. Dit leidde in 2010 tot een enorm groot begrotingstekort van 30,9 procent. De staatsschuld liep ook sterk op. In 2007 had Ierland een schuld van 25 procent van het bruto binnenlands product (BBP), ruimschoots onder de Europese norm van 60 procent, maar deze liep snel op tot 106,4 procent in 2011. De afnemende financiële slagkracht die deze crisis met zich meebracht deden de in Ierland zo snel gegroeide bouwsector geen goed, waardoor bedrijven In geldnood raakten en vele ontslagen volgden. De financiële markten vertrouwden Ierland niet meer, en de regering werd gedwongen een beroep te doen op het noodfonds van het IMF en EU, het EFSF. In november 2010 kreeg Ierland een financieel steunpakket van 85 miljard euro. De hulp heeft geholpen en de werkloosheid heeft een dalende trend ingezet. In december 2013 heeft de regering afgezien van verdere internationale noodsteun en gaat verder zonder de hulpgelden.
De aan de Ieren opgelegde strenge bezuinigingsmaatregelen lijken in het tweede kwartaal van 2014 hun vruchten af te werpen. Ten opzichte van vorig jaar is de Ierse economie weer sterk gegroeid. Economen spreken zelfs van verbluffende groeicijfers.
Het land lijkt daarmee de crisisjaren, waarin het een beroep moest doen op miljardenleningen van de overige eurolanden om het hoofd boven water te houden, definitief achter zich te hebben gelaten.

 Van Westport naar Achill Island loopt de Great Western Greenway, een 42km lang wandel- en fietspad over een voormalige smalspoorlijn.
Zo rijden we op de (electrische) fiets door de heuvels van West Ierland en de dorpjes Newport en Mulranny, langs de Atlantische kust met uitzichten op Clew Bay en de eilandjes voor de kust.

Newport