In juli 2013 vlogen we naar Santander, de hoofdstad van Cantabrië in noordwest Spanje. Een bergachtige regio met diverse oude stadjes en dorpen die grenst aan de Atlantische Oceaan, Baskenland, Asturië en Castilië en Leon. Van alle noordwestelijke kustprovincies is Cantabrië misschien wel het meest typisch Spaans. Vooral de buren van het Baskenland, maar ook de Asturiërs en de Galiciërs vinden in meer of mindere mate dat ze anders zijn dan de rest van de Spanjaarden, maar Cantabrië heeft van oudsher een goede band met Madrid.
De Catabrische kust is geliefd bij Madrileense vakantiegangers vanwege het klimaat hier, om de hitte in het Spaanse binnenland te ontvluchten.
Wij komen hier om de authentieke Spaanse sfeer en de (bijna) kustplaatsjes die om architectonische redenen een bezoek waard zijn.
Als we onze huurauto op de luchthaven in ontvangst hebben genomen rijden we in een half uur naar het historische stadje Santillana del Mar, waar we een lang weekend door gaan brengen.

SANTILLANA DEL MAR

Dit stadje met 4000 inwoners is na Santiago de Compostela vermoedelijk de meest door toeristen bezochte plaats van Noordwest-Spanje. Het dorp bestaat eigenlijk uit niet meer dan twee parallelle hoofdstraten, die beide naar de kapittelkerk leiden. Ze zijn door steegjes met elkaar verbonden. De meest statige huizen met hun strakke natuurstenen gevels hebben bijna allemaal smeedijzeren balkons of houten zonneterrassen en wapenschildern. Santillana geeft een vrij authentiek beeld van het verleden, bijna zonder toevinge uit het heden: de nauwe straatjes, geplaveid met kinderkopjes, voorname huizen met blazoenen tussen eenvoudige boerenwoningen en een kerk met een prachtige kloosterhof.
Santillana del Mar, de laatste woorden zijn een misleidende toevoeging, want het stadje ligt 4 km van zee.

COMILLAS